تفصیل الفصول فی شرح معالم الاصول [ابن‌الشهید الثانی] جلد 2 صفحه 162

قوله: انّه لو امتنع ذلک: ضمیر در «انّه» به معنای «شأن» می‌باشد و مشار الیه «ذلک» تخصیص العامّ حتّی یبقی الواحد می‌باشد.

قوله: لکان لتخصیصه: ضمیر در «لکان» به امتناع عود می‌کند و ضمیر در «لتخصیصه» به عامّ رجوع می‌کند.

قوله: و اخراج اللّفظ الخ: این عبارت عطف تفسیر برای «لتخصیصه» می‌باشد.

قوله: عن موضوعه الی غیره: ضمیر در «موضوعه» به عامّ و در «غیره» به موضوع عامّ راجع است.

قوله: و هذا یقتضی امتناع کلّ تخصیص: مشار الیه «هذا» امتناع بخاطر تخصیص می‌باشد.

متن:

الثّالث قوله تعالی: وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ.

و المراد هو اللّه تعالی وحده.

ترجمه:

وجه سوّم

مستدلّ در دلیل سوّمش فرموده:

دلیل سوّم ما بر مدّعای مذکور فرموده حقتعالی است که می‌فرماید:

إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ.

شاهد در کلمه «انّا» است که عامّ بوده ولی در عین حال مراد از آن یک فرد که حقتعالی بوده بیشتر نمی‌باشد.

قوله: قوله تعالی: إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ: سوره حجر آیه 9.